Ze względu na bardzo długą historię latawców, ludzkość opracowała bardzo wiele modeli latawców, które nie tylko różnicują się atrakcyjnością, poziomem skomplikowania i kształtem, ale także w odmienny sposób radzą sobie z wiatrem. Przykładowo – w przypadku słabych wiatrów sprawdzają się latawce półpłaskie i latawce-delty, natomiast przy silnym wietrze (także umiarkowanym) znakomicie sobie radzą np. latawce skrzynkowe. Latawce takie rozwijane były na przełomie XIX i XX wieku i twierdzi się, że miały one duże znaczenie w rozwijanych później koncepcjach twórców pierwszych samolotów. Cechą wyróżniającą jest sztywna konstrukcja latawca i charakterystyczna przestrzenna forma. Wyróżnia się cztery podstawowe typy latawców skrzynkowych – ich nazwy zaczerpnięto od nazwisk twórców: Pottera, Cnynego, Hargrave’a, Codyego. Poszczególne typy różnią się przede wszystkim kształtem „skrzynki” latawca. Np. latawiec Hargrave’a składa się z dwóch połączonych skrzynek. W latawcach skrzynkowych uzda może być jedno lub kilku punktowa.